Stress - en emotie regulatie , lichaamsgericht werken, somatische interventies.

​Soms in het proces van coaching komen we tot momenten waar woorden alleen niet genoeg lijken. Het is alsof er iets sluimerend is, iets onder het oppervlak dat aandacht vraagt. Het kan een gevoel van weerstand zijn, een zucht die dieper lijkt dan gewoon vermoeidheid, of een subtiele verandering in houding die spreekt van onuitgesproken emoties.
Hier komen somatische interventies en lichaamsgericht werken in het coachen naar voren als krachtige instrumenten. Het gaat verder dan enkel praten; het gaat over het erkennen en omarmen van de taal van het lichaam, die soms luider spreekt dan woorden.
Wanneer we merken dat er minder weerstand is, een zucht die dieper lijkt dan gewoon vermoeidheid, stellen we onszelf de vraag: "Wat voel je nu eigenlijk?" Is het goed, of is het beter? Het draait allemaal om voorkeur, om het herkennen van iets dat er eerder niet was, iets dat veiligheid vereist voordat het naar buiten kan komen.
Het lichaam kan ons vertellen wat we niet veilig naar buiten kunnen laten komen vanwege de consequenties. Het kan ons ook laten zien wat wel naar buiten kan. Het kan zo simpel zijn als het schudden van handen, het bewegen met de emotie, of het vinden van die 'vensters van tolerantie' waarin we juist genoeg ruimte hebben om de fluisterende ervaring te omarmen.
Het draait allemaal om vertragen, om het erkennen dat boosheid vaak een fysieke oorsprong heeft en dat we onze weg er niet uit kunnen denken. Het kan vreemd aanvoelen, misschien zelfs wat schaamte oproepen, maar als coach is het onze taak om een veilige ruimte te creëren waarin deze ervaringen mogen bestaan.
We kunnen somatische interventies gebruiken om die veiligheid te bevorderen - een hand op de borst, een lichte druk in de zij, of het bewustzijn van de ademhaling. Door langzamer te praten, pauzes te nemen en ruimte te geven aan interne bondgenoten, kunnen we de ervaring benoemen en erkennen zonder deze weg te duwen.
Het draait om het herkennen van hetgeen dat ontstaat uit kinderlijke deel van onszelf, van hetgeen dat wellicht onbewust van uit onze jeugd nog sluimerend aanwezig is, terwijl we vervolgens het volwassen leren spreken ,het  wijze deel van onszelf ‘ de bus laten rijden’.
Het gaat om acceptatie, om het erkennen dat de ervaring er is en dat we er op een rustige, , volwassen manier mee om kunnen gaan. En in dat proces vinden we de kracht van het lichaam en hoe het ons kan leiden naar zelfontdekking en groei. Cursus stress- emotieregulatie , meer weten?