je hoeft jezelf niet te zoeken alsof je verloren bent. Je mag jezelf gewoon weer ontmoeten.30/5/2025 Moe van het 'jezelf moeten vinden'?
Vanuit mijn praktijkervaring (en het leven zelf) Ik merk het steeds vaker, bij cliënten én bij collega’s: Dat verlangen om “jezelf terug te vinden”. Soms uitgesproken in woorden, soms voelbaar in houding, stem, of vermoeidheid. Het lijkt alsof er iets verloren is gegaan in de rush van het leven. De vraag die dan opduikt is: "Wie ben ik nog, als ik even niet voor anderen zorg?" Of: "Wat wil ik eigenlijk, los van wat moet?" Wat ik vaak zie gebeuren, is dat mensen dan gaan zoeken: in boeken, podcasts, opleidingen, gesprekken... Maar zoeken gebeurt meestal in het hoofd. En het hoofd is slim — maar niet de plek waar je jezelf werkelijk kunt ontmoeten. Het lichaam weet In mijn werk als lichaamsgericht en ervaringsgericht coach — met of zonder dieren — keer ik telkens terug naar dat ene eenvoudige uitgangspunt: Het lichaam weet. Je lichaam weet wanneer iets klopt. Je lichaam voelt het verschil tussen een ja en een nee. Je lichaam geeft signalen van veiligheid of onrust, vaak subtieler dan woorden kunnen vatten. En toch leren we daar zelden naar luisteren. Het vraagt moed om te zakken De echte ontmoeting met jezelf begint vaak bij heel eenvoudige vragen:
Niet om antwoorden te forceren. Wel om je terug te brengen naar waar jij al lang bent: hier, in dit lichaam. Geen groot ‘vonden’, maar kleine ontmoetingen Wat ik hoop dat mensen meenemen uit mijn sessies, is niet een oplossing of een plan, maar een ervaring: Dat ze even voelden wie ze zijn, zonder al die ruis. En dat dat genoeg was. Je hoeft jezelf niet te vinden alsof je verloren bent. Je mag jezelf weer ontmoeten. Via je adem. Je lichaam. Je natuur. Je ritme. Daar begint iets nieuws.
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Archieven
Mei 2025
CategorieënDe Prioriteit
|